ostatnia szansa

History Will Repeat Itself
Strategies of Re-enactment in Contemporary Art
Strategie rekonstrukcji w sztuce współczesnej
Galeria 2
16.02.08 - 13.04.08
Kuratorzy: Inke Arns, Gabriele Horn
Koncepcja: Inke Arns
Kurator ze strony CSW: Kaja Pawełek
Współpraca kuratorska: Katharina Fichtner

Artyści:
Guy Ben-Ner, Walter Benjamin, Irina Botea, C-Level, Daniela Comani, Jeremy Deller, Rod Dickinson, Mikolaj Jewreinow, Omer Fast, Iain Forsyth & Jane Pollard, Heike Gallmeier, Felix Gmelin, Pierre Huyghe, Evil Knievel, Zbigniew Libera, Korpys/Loeffler, Robert Longo, Tom McCarthy, Frédéric Moser / Philippe Schwinger, Collier Schorr, Tabea Sternberg, Kerry Tribe, T. R. Uthco & Ant Farm, Artur Żmijewski.

Wystawa History Will Repeat Itself skupia się na aktualnych strategiach re-enactment - rekonstrukcji, odtwarzania, odgrywania na nowo - we współczesnych sztukach medialnych i performance, prezentując postawy i strategie 23 artystów.

Termin rekonstrukcja [re-enactment] jest używany do określenia historycznie poprawnego odtworzenia wydarzeń o społecznych odniesieniach. W ramach rekonstrukcji publiczność, która zwykle pozostaje bierna bądź zachowuje określony dystans do dokumentowanego wydarzenia, staje się bądź bezpośrednim świadkiem (powtarzanego historycznego) wydarzenia, rozgrywającego się na jej oczach, albo wręcz sama staje się bohaterem akcji, w której uczestniczy.

Rekonstrukcje stają się coraz bardziej popularne w ostatnich latach, podobnie do innych popkulturowych praktyk, takich jak �Living History" czy gry fabularne. Odtworzenia historycznych bitew lub ważnych wydarzeń budzą fascynację szczególnie poprzez stworzenie możliwości uzyskania innego sposobu wejścia w historię poprzez jej ponowne doświadczenie.

W sztuce współczesnej powstaje coraz więcej przykładów artystycznych powtórzeń. Przykładowo w prezentowanej na wystawie pracy "The Battle of Orgreave" (2001), brytyjski artysta Jeremy Deller odtworzył brutalne starcie pomiędzy górnikami a brytyjską policją w roku 1984, pracując z byłymi górnikami, policją i innymi odtwórcami. Inaczej niż w popularnych historycznych inscenizacjach, artystyczne odtworzenia nie są performatywnymi odegraniami historycznych sytuacji i wydarzeń, które miały miejsce dawno temu. Zamiast tego, odtwarzane są wydarzenia (często o traumatycznym charakterze), które uznaje się za bardzo istotne dla teraźniejszości. Tym samym artystyczne rekonstrukcje nie potwierdzają w prosty sposób, tego, co zdarzyło się w przeszłości, ale kwestionują teraźniejszość poprzez powrót do historycznych wydarzeń, które pozostawiły trwałe ślady w pamięci zbiorowej.

Historia i pamięć rzadko stanowią przedmiot bezpośredniego doświadczenia, a o wiele częściej zostają zapośredniczone poprzez media, a powtórzenia reprezentują tym samym także artystyczną analizę medialnych obrazów. Nie pytają naiwnie, co wydarzyło się naprawdę poza reprezentacjami historycznych wydarzeń. Zamiast tego, zastępują medialne obrazy bezpośrednim i często fizycznym doświadczeniem, tym samym uwidaczniając sposób, w jaki nasza pamięć zbiorowa jest kształtowana przez media.

Wystawa History Will Repeat Itself powstała w wyniku kooperacji Hartware MedienKunstVerein w Dortmundzie oraz KW Institute for Contemporary Art w Berlinie, gdzie była pierwotnie prezentowana w 2007 roku.