"Trzeba stawiać sobie cele poza rogatkami życia (...). W koncepcjach umysłowych sięgać w nieskończoność, w pojęciach społecznych iść do ostatnich krańców wcielania bezgranicznej wszechmiłości (...). Niech się Ciebie nie czepiają żadne zacieśnienia kastowe, żadne uprzedzenia fachowe, żadne drobne egoizmy jednostkowe ani klasowe (...).
Żyj w przyszłości. Stój ciągle na wierchu, z którego widać najdalsze horyzonty i szykuj skrzydła myśli i czynu do lotu poza nie (...) A wżyciu bądź dobry, jasny, współczujący, wspaniałomyślny i rozrzutny. Ach! Mój złoty! Bądź szczęśliwy".
(list Stanisława Witkiewicza do syna)
St. Witkiewicz, Listy do syna, oprac B. Danek-Wojciechowska i A. Micińska, PIW, Warszawa: 1969, s. 144
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz